Çıplak, bir kancaya asılmış ve işkence görmüş. Libya’da yaşanan dehşeti anlatmak için geçen 15 Nisan’da Orta Akdeniz’de Yaşam Destek ekibi tarafından kurtarılan ve bu sabah Marina di Carrara’ya inen bir gemi kazası var. Diğer 54 kişiyle birlikte Zwara, Libya’dan ayrılan refakatsiz bir çocuk kurtarılmadan önce 12 saat denizde kaldı. “Her iki ebeveynden de yetimim ve ülkemi savaş halinde olduğu için terk ettim – geçen Aralık ayından bu yana 619 kişiyi Yaşam Desteği ile kurtaran Acil Durum kurtarıcılarına anlattı – Bana Libya’nın Avrupa’ya ulaşmak için çok basit bir geçit olduğunu söylediler. Bunun yerine orada üç yıl kaldım. Orada hem milisler hem de kaçakçılar tarafından hapsedildim”.
Deniz yolculuğu için daha fazla para ödemesini istediler. “Beni soydular, bir kancaya astılar ve işkence ettiler. Bu sırada videoyu aileme göndereyim diye filme aldılar ama dünyada para ve yardım isteyecek kimsem yoktu”. Bu nedenle, güvenli olmayan ve aşırı yüklü bir deniz arabasıyla Akdeniz’le yüzleşme zamanı geldiğinde, genç göçmen hayatından korkmadı. “Denizi geçeceğimiz botu gördüğümde korkmadım: Sadece Libya’dan ayrılmakla ilgileniyordum – Yaşam Destek ekibine anlattı – Denizin ortasında motorsuz, tamamen sürüklenmiş halde kaldığımızda. , gemidekilerin hepsi öleceklerini sandılar ve üzüldüler, ben her türlü kadere hazırdım, artık o lanetli yerde olmadığımı bilmek bana yetiyordu.”
Deniz yolculuğu için daha fazla para ödemesini istediler. “Beni soydular, bir kancaya astılar ve işkence ettiler. Bu sırada videoyu aileme göndereyim diye filme aldılar ama dünyada para ve yardım isteyecek kimsem yoktu”. Bu nedenle, güvenli olmayan ve aşırı yüklü bir deniz arabasıyla Akdeniz’le yüzleşme zamanı geldiğinde, genç göçmen hayatından korkmadı. “Denizi geçeceğimiz botu gördüğümde korkmadım: Sadece Libya’dan ayrılmakla ilgileniyordum – Yaşam Destek ekibine anlattı – Denizin ortasında motorsuz, tamamen sürüklenmiş halde kaldığımızda. , gemidekilerin hepsi öleceklerini sandılar ve üzüldüler, ben her türlü kadere hazırdım, artık o lanetli yerde olmadığımı bilmek bana yetiyordu.”