DETROIT — April Anderson, müşterilerini Livernois Bulvarı’ndaki 70 kişilik bir mağazada kekler ve kurabiyelerle oyalanmaya çekerek, bu şehrin batı yakasındaki fırını Good Cakes and Bakes’i kurdu.
“Bizim için çalıştı,” dedi, “17 Mart 2020’de kapıları kapatmak zorunda kalana kadar.”
Ancak pandeminin restoranlara dayattığı zor yeni gerçeklikle yüzleşmeye geldiğinde, Bayan Anderson bir avantaj elde etti: Kendisi ve diğer Detroitlilerin paylaştığı zorluklarla ilgili deneyim.
49 yaşındaki Bayan Anderson, onlarca yıllık ekonomik gerilemenin ardından mahallelere canlılık getiren bir işletme sahipleri kuşağına aittir. Birçoğu, yerel olarak sahip olunan restoranların ve gıda işletmelerinin Detroit ekonomisini canlandırmak için kritik olduğu ve Siyahi, göçmen ve kadın girişimcilerin yatırımcılar tarafından tarihsel olarak ihmal edilen değerli bir kaynak olduğu inancında birleşmiş bir hayırseverler, aktivistler ve memurlar ağından yardım aldı.
On yıldan fazla bir süre önce başlayan bu çabalar, yemek seçeneklerinin çeşitlendirilmesine ve istihdam ve zenginlik yaratılmasına yardımcı oldu. Pandemi, bu başarıları hem stres testinden geçirdi hem de pekiştirdi.
Good Cakes, Moda Bulvarı’nı yeniden gelişen bir ticari koridora dönüştürmeye yardımcı oldu. Kredi… The New York Times için Elaine Cromie
Bugün Bayan Anderson, Covid’in kapanmasından bu yana çığ gibi büyüyen çevrimiçi siparişleri yerine getirmek için Good Cakes yakınlarındaki ikinci bir mutfağın sonbahar açılışını bekliyor.
“Şu anda üç dondurucumuz var, ancak daha fazla yerimiz yok” dedi. “Idaho ve Güney Dakota’dan Goldbelly’de kek sipariş eden insanlar var.”
Şehrin ekonomik sorunları – şu anki nüfusu kabaca 640.000, 1950’dekinin üçte birinden daha az – aşırı ve kalıcı. Michigan Restoran ve Konaklama Derneği tarafından Ocak ayında yapılan bir ankette, eyaletteki restoran işletmecilerinin dörtte üçünden fazlası işletmelerinin pandemi öncesine göre daha az kârlı olduğunu ve koşulların üç ay öncesine göre daha kötü olduğunu söyledi.
Ancak restoran endüstrisi pandemiden kurtulmak için mücadele ederken, kamu, özel ve kar amacı gütmeyen sektörler arasındaki işbirliği ülke genelinde daha yaygın hale geldikçe Detroit, girişimcilik ve aktivizmin birleştiği yerde toplulukların bekleyebilecekleri sonuçlara bir örnek sunuyor. .
Pandemi sırasında Good Cakes’i canlı tutmak için Bayan Anderson, eşi ve iş ortağı Michelle Anderson ile birlikte kamu ve özel sektör ağına yöneldi. Detroit’teki küçük işletmelere hibe parası da dahil olmak üzere destek sağlayan ajanslar. Bu yerel hayır kurumları, hükümet programları ve toplum geliştirme kurumları koalisyonu, Detroit’in otomobil endüstrisini sert bir şekilde vuran 2007-2009 Büyük Durgunluğu ve şehrin 2013’te iflas koruması başvurusunda bulunmasına yol açan mali mücadelelerde şekillendi.
Bayan Anderson, 2020’de çeşitli yerel grupların yanı sıra federal Maaş Koruma Programı’ndan 290.000 $ topladığını söyledi. “Ödenek parasını aldığımızdan emin oldular, böylece her şey bittiğinde, biz hala burada olacağız” dedi.
Keri Youngs, Good Cakes and Bakes mutfağında çikolatalı kurabiyeler sarıyor. Kredi… The New York Times için Elaine Cromie
Good Cakes and Bakes’deki vitrindeki bazı favoriler. Kredi… The New York Times için Elaine Cromie
Bu infüzyon, pastanenin mutfağının genişletilmesini finanse ederek, onun paket servis menüsünü büyütmesini ve postayla sipariş edilen pastalara yönelik artan talebi karşılamasını sağladı. Sonuç olarak, Bayan Anderson, işletmenin 2020’de 730.000 $ gelir elde ettiğini ve bu, bir önceki yıla göre yüzde 50’den daha iyi bir artış olduğunu söyledi. Geçen yılki alım 1.3 milyon dolardı.
Bayan Anderson’ın işini yeniden keşfetmesine yardımcı olan kaynakların çoğu, 2013’te Good Cakes ilk açıldığında ona yardım eden aynı kuruluşlar ağından geliyor.
Bu, Devita Davison’ın geri döndüğü yıldı. memleketi Detroit, Long Island’daki evi Sandy Kasırgası tarafından yıkıldıktan sonra. Bayan Davison’ın azınlıklara ait yeni kurulan şirketlere ticari, yasal ve teknik yardım sağlamak için oluşturduğu kar amacı gütmeyen grup FoodLab Detroit aracılığıyla, kalıcı ırk eşitsizliklerini ele almak için daha kapsayıcı bir yerel gıda ekonomisi inşa etmek için önde gelen bir ses haline geldi.
Bayan Davison, bir kilisenin ticari mutfağının kullanımını ayarlayarak, fırını için Bayan Anderson’a erken destek verdi. Michigan Üniversitesi’nden MBA derecesi olan Bayan Anderson’ı, nüfusun yüzde 78’inin Siyah veya Afrika kökenli Amerikalı olduğu bir şehirde borç verenler ve geliştiriciler tarafından görmezden gelinen Siyah yeteneğin bir örneği olarak görüyor. 2020 nüfus sayımı.
Devita Davison, Long Island’daki evini Sandy Kasırgası’na kaptırdıktan sonra memleketi Detroit’e geri döndü. FoodLab Detroit’i “yoksulluk ve beyaz kaçışın bir sonucu olarak oyulmuş” bir şehirdeki eşitsizlikleri ele almak için kurdu. Kredi… The New York Times için Brittany Greeson
Bayan Anderson’a, aynı zamanda Moda Bulvarı olarak da bilinen, tarihsel olarak Siyah bir mahallenin omurgası olan Livernois Bulvarı’ndaki ekonomik canlanmayı katalize etmeye yardım ettiği için teşekkür ediyor.
52 yaşındaki Bayan Davison, “Detroit, yoksulluk ve beyaz uçuşun bir sonucu olarak içini boşalttı” dedi.
Ancak şehrin düşüşü, tıpkı Covid’in başka yerlerde olduğu gibi, “ sermaye akışını bozmak, böylece sadece cisgender beyaz erkeklere benzeyen insanlara gitmez” dedi. “Siyah ve kahverengi mahallelerimizin vitrinlerinde kimin bulunacağını belirleyebiliriz.”
Son 20 yılda açılacak olan etkili restoranların kısa bir geçmişi, bir mahallenin yeniden canlanmasıyla bağlantılı birçok restoranı içerir – Corktown’daki Slows Bar BQ, Eastern Market’teki Supino Pizzeria ve Selden Standard ve Chartreuse Kitchen gibi yerler & Midtown’da Kokteyller.
Tüm bu mahalleler Detroit’in 7,2 mil karelik alanı içindedir ve hepsi beyaz adamlara aittir. West Village’daki bir fırın olan Sister Pie ve Livernois’teki Good Cakes ve Kuzzo’nun Chicken & Waffles’ı gibi, şehir merkezinin dışında benzer şekilde etkili Siyah veya kadınlara ait işletmelerin ortaya çıkması, 2000’lerde ve erken dönemlerde Detroit’e akan paranın tanınmasını takip etti. 2010’lar, şehir merkezinin dışındaki marjinal topluluklara fayda sağlamadı.
Yazar, sanatçı ve şef Tunde Wey tarafından Bloomberg CityLab için 2017’de yayınlanan “Detroit’in Mutfak Sahnesinin Badanası”, Siyah nüfusun şehrin ekonomik canlanmasından dışlanmasına ilişkin öfkeyi ele geçirdi.
Lashawna Manigault bunu düzeltmeye çalışan insanlardan biridir. Bayan Manigault, bir şehir ajansı olan Detroit Economic Growth Corporation’a Ocak 2020’de, Detroit’in Livernois Bulvarı da dahil olmak üzere çoğunlukla Siyahi bir kesimdeki küçük işletmelere yardım sağlamak için katıldı.
Moda Bulvarı olarak da bilinen Livernois Bulvarı, Detroit’te tarihsel olarak Siyah bir mahallenin omurgasıdır. Kredi… The New York Times için Elaine Cromie
“Afrikalı Amerikalıların tipik olarak marjinal topluluklarda yaşadıklarını ve bu nedenle eşitsizliklerin devam ettiğini anlıyoruz” dedi, şu anda Growth Corporation’da küçük işletme cazibesi ve elde tutma müdürü olan 48 yaşındaki Bayan Manigault. “Niyetimiz ticari koridorlarımızı yeniden inşa ederek bu mahalleleri yeniden inşa etmek.”
Paul Jones, Ms. Manigault’unki gibi topluluk oluşturma projelerini destekleyen ve tamamı Güneydoğu Michigan’daki küçük işletme gelişimine odaklanan bir hayırseverlik olan New Economy Initiative tarafından finanse edilen, kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Invest Detroit’in direktörüdür. Geçen baharda organizasyon, pandeminin küçük işletmelerin elde ettiği kazanımları tehdit ettiği endişeleri arasında, özellikle de ev hacizlerinin birçok ailenin nesiller boyu servet aktarma fırsatını ortadan kaldırdığı mahallelerde bu çabayı desteklemek için 20 milyon dolarlık bir fon oluşturdu.
45 yaşındaki Bay Jones, “Hedef, bu fonlar aracılığıyla, yarısı beyaz olmayanların sahip olduğu 12.000 işletmeye yardım etmemizdir” dedi. restoranlarımızın ve istihdam sağlayıcılarımızın ortadan kaybolmadığından emin olmak için bir ekosistem olarak birlikte çalışıyoruz” dedi.
Detroit’in göçmen topluluklarında daha fazla ticari başarıyı teşvik etmeye yönelik yerel çaba, Hamissi Mamba ve Nadia Nijimbere’nin geçen yıl Baobab Fare’yi açmasına yardımcı oldu. Evli çiftin yerli Burundi’sinin yemeklerinde uzmanlaşmış restoran, New Center semtinde, Batı Afrika-Karayip restoranı YumVillage ile aynı blokta.
Baobab Fare ve YumVillage – Doğu Pazarı’nda FoodLab’dan erken yardım alan bir fırın olan Warda Patisserie ve Corktown’daki bir gıda pazarı ve kafe olan Folk Detroit gibi işletmeler – bir dizi yeni Black- , şimdi şehir merkezinde gelişen göçmen veya kadınlara ait işletmeler.
Şehir merkezindeki bir Burundian restoranı olan Baobab Fare, yemek yiyenler ve eleştirmenlerden büyük ilgi gördü. Kredi… The New York Times için Elaine Cromie
Restoranın sahipleri Hamissi Mamba ve Nadia Nijimbere, Detroit’e Burundi’den geldi ve kısmen şehrin mültecilere sunduğu hizmetlerden etkilendi. Kredi… The New York Times için Elaine Cromie
Good Cakes’teki Bayan Anderson gibi 41 yaşındaki Bay Mamba, şık restoranı için para toplamak için yerel topluluk geliştirme hibelerini kullandı. Bay Mamba, göçmen restoranlarının sermayesi genellikle yetersiz olduğundan, birkaç müteahhitin projesini onlara ödemeyeceğinden korktuğu için reddettiğini söyledi.
Ancak Baobab, müşteriler ve eleştirmenler arasında bir hit oldu. “Geçen yıl inanılmaz bir yıldı” dedi. “Kız kardeşim kim olduğumuzu bilmeden bile insanların bizi nasıl kucakladığını gördü. Bana ‘Mamba, Detroit’i terk etme’ dedi.”
Yerel hibe parasından tam olarak kaç işletmenin yararlandığı belli değil. Ancak Bay Mamba gibi girişimcilerin, bölgeye taşınan ve nihayetinde onları mahallelerinden dışarı çıkaran iyi topuklu müşterileri çekerek kendi başarılarının kurbanı olabileceğinden korkuluyor.
Yükselen emlak fiyatları endişe kaynağı olmaya devam ediyor. O zamanlar Detroit Free Press’in restoran eleştirmeni olan Mark Kurlyandchik, 2018’de yaptığı sert bir incelemede, lüks bir apartmandaki bir restoranda akşam yemeğinin “uzun zamandır Detroiter’in soylulaştırma kabusu gerçek zamanlı oynanıyor” gibi hissettiğini yazdı.
“Birisi ‘Hey, belki de açılan her işletmeye amigoluk yapmamalıyız’ demezse, Detroit yemek ortamının geleceği çok vanilyalı olacak gibi görünüyordu” diye hatırladı Bay Kurlyandchik , şu anda şeflere ve yemek profesyonellerine fikirleri test etmeleri için açılır alan ve destek sağlayan bir işletme olan Frame’in direktörüdür. “Sömürücü ekonomik uygulamalar hakkında yapılması gereken gerçek bir konuşma var.”
Yeni bir tadım menüsü restoranı olan Freya’nın çalışanları. Soldan, genel müdür Thor Jones; Ben Robinson, pasta şefi; Doug Hewitt, ortak sahibi; Phoebe Zimmerman, mutfak şefi; Sandy Levine, ortak sahibi; ve Catherine Kurth, içecek direktörü ve şarap garsonu. Kredi… The New York Times için Elaine Cromie
Yerliler, Detroit’lilerin her gelişmenin daha iyiye yönelik olmadığına dair zorlukla kazanılmış farkındalıklarının örnekleri olarak Bay Kurlyandchik ve Bay Wey’in makalelerine işaret ediyor. Kârdan daha fazlası tarafından yönlendirilme dürtüsü, Doug Hewitt ile birlikte Chartreuse ve Freya’nın geçen sonbaharda açılan Sandy Levine gibi zaten başarılı restorancıların hırslarını bilgilendiriyor.
Ocak ayında, FoodLab Detroit’ten Bay Levine ve Bayan Davison, şehrin kentsel bahçeleri, kare kesimli pizzaları ve örnek Orta Doğu mutfağı hakkında hikayeler paylaştılar. Freya’nın mutfağının şefi Phoebe Zimmerman tarafından hazırlanan çok çeşitli bir yemekte. 2020’de Bay Levine, Bayan Davison’ın sözleriyle “restoran endüstrisini daha sürdürülebilir ve adil bir endüstriye dönüştürmek” için birbirini desteklemekle görevli bir FoodLab bursiyeri sınıfındaydı.
Freya’nın genel müdürü Thor Jones, bu ay başlattığı Full Hands In, Full Hands Out ile bu amacı ilerletmeye çalışıyor.
“Detroit, bu noktada, konukseverlikte Siyah mükemmelliğine sahip olabilir veya restoranlardaki insanların şehirde yaşayan insanlara benzemediği diğer yöne gidebilir” dedi. Jones, 34. “Amaç, daha fazla Siyahi sahiplenmeye yol açacağını düşündüğüm, daha fazla Siyahi konukseverlik katılımı yaratmaktır.”
Detroit’in aktivist yemek topluluğu restoranların çok ötesine uzanıyor ve Harriette Brown’ın da bildiği gibi, eşitsizlikle mücadele etmek için tasarlanan stratejiler genellikle kusurlu.
Bir şef, bakan ve 10 çocuk annesi Bayan Brown, 59, Black Bottom’da büyüdü, Siyahların sahip olduğu işletmeler ve kültür, daha sonra kentsel yenileme projeleriyle tehdit edildi. “Çatal bakımının nasıl sağlanacağını” burada öğrendiğini söyledi.
Profesyonel olarak Chef Bee olarak bilinen Harriette Brown, Şubat ayında bir vegan yiyecek pop-up’ı hazırlıyor. Kredi… The New York Times için Elaine Cromie
Profesyonel olarak Chef Bee olarak bilinen Bayan Brown, dezavantajlı Detroitlilere ücretsiz yiyecek getirmek için Sisters on a Roll’u kurdu. Geçen Mayıs ayında, kendisine küçük restoranlar ve barlar için Covid yardımı sağlayan 28,6 milyar dolarlık bir federal program olan Restaurant Revitalization Fund’dan hibe parası alacağı konusunda e-posta ile bilgilendirildi.
Daha sonra, beyaz işletme sahipleri, fonun ırksal azınlıklara ve kadınlara yönelik hibelere öncelik verme politikasına karşı başarılı bir şekilde dava açtıktan sonra, onayın iptal edildiği söylendi. Bayan Brown, “Sorun şu ki, işim için parayı zaten bir kamyona harcamıştım” dedi.
Batı Detroit’teki bir Roma Katolik kilisesi olan St. çalışanlar ve komşular.
Bayan Brown, kamyonunun borcunu ödemek için hâlâ parayı toplamaya çalışıyor, ancak yılmadı.
“Nasıl olursa olsun insanları doyuracağım” dedi. “Bu sadaka değil. Dayanışmadır.”
Takip edin NYT Food Twitter’da ve NYT Cooking on Instagram , Facebook , YouTube ve Pinterest . NYT Cooking’den tarif önerileri, pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile düzenli güncellemeler alın .
“Bizim için çalıştı,” dedi, “17 Mart 2020’de kapıları kapatmak zorunda kalana kadar.”
Ancak pandeminin restoranlara dayattığı zor yeni gerçeklikle yüzleşmeye geldiğinde, Bayan Anderson bir avantaj elde etti: Kendisi ve diğer Detroitlilerin paylaştığı zorluklarla ilgili deneyim.
49 yaşındaki Bayan Anderson, onlarca yıllık ekonomik gerilemenin ardından mahallelere canlılık getiren bir işletme sahipleri kuşağına aittir. Birçoğu, yerel olarak sahip olunan restoranların ve gıda işletmelerinin Detroit ekonomisini canlandırmak için kritik olduğu ve Siyahi, göçmen ve kadın girişimcilerin yatırımcılar tarafından tarihsel olarak ihmal edilen değerli bir kaynak olduğu inancında birleşmiş bir hayırseverler, aktivistler ve memurlar ağından yardım aldı.
On yıldan fazla bir süre önce başlayan bu çabalar, yemek seçeneklerinin çeşitlendirilmesine ve istihdam ve zenginlik yaratılmasına yardımcı oldu. Pandemi, bu başarıları hem stres testinden geçirdi hem de pekiştirdi.
Good Cakes, Moda Bulvarı’nı yeniden gelişen bir ticari koridora dönüştürmeye yardımcı oldu. Kredi… The New York Times için Elaine Cromie
Bugün Bayan Anderson, Covid’in kapanmasından bu yana çığ gibi büyüyen çevrimiçi siparişleri yerine getirmek için Good Cakes yakınlarındaki ikinci bir mutfağın sonbahar açılışını bekliyor.
“Şu anda üç dondurucumuz var, ancak daha fazla yerimiz yok” dedi. “Idaho ve Güney Dakota’dan Goldbelly’de kek sipariş eden insanlar var.”
Şehrin ekonomik sorunları – şu anki nüfusu kabaca 640.000, 1950’dekinin üçte birinden daha az – aşırı ve kalıcı. Michigan Restoran ve Konaklama Derneği tarafından Ocak ayında yapılan bir ankette, eyaletteki restoran işletmecilerinin dörtte üçünden fazlası işletmelerinin pandemi öncesine göre daha az kârlı olduğunu ve koşulların üç ay öncesine göre daha kötü olduğunu söyledi.
Ancak restoran endüstrisi pandemiden kurtulmak için mücadele ederken, kamu, özel ve kar amacı gütmeyen sektörler arasındaki işbirliği ülke genelinde daha yaygın hale geldikçe Detroit, girişimcilik ve aktivizmin birleştiği yerde toplulukların bekleyebilecekleri sonuçlara bir örnek sunuyor. .
Pandemi sırasında Good Cakes’i canlı tutmak için Bayan Anderson, eşi ve iş ortağı Michelle Anderson ile birlikte kamu ve özel sektör ağına yöneldi. Detroit’teki küçük işletmelere hibe parası da dahil olmak üzere destek sağlayan ajanslar. Bu yerel hayır kurumları, hükümet programları ve toplum geliştirme kurumları koalisyonu, Detroit’in otomobil endüstrisini sert bir şekilde vuran 2007-2009 Büyük Durgunluğu ve şehrin 2013’te iflas koruması başvurusunda bulunmasına yol açan mali mücadelelerde şekillendi.
Bayan Anderson, 2020’de çeşitli yerel grupların yanı sıra federal Maaş Koruma Programı’ndan 290.000 $ topladığını söyledi. “Ödenek parasını aldığımızdan emin oldular, böylece her şey bittiğinde, biz hala burada olacağız” dedi.
Keri Youngs, Good Cakes and Bakes mutfağında çikolatalı kurabiyeler sarıyor. Kredi… The New York Times için Elaine Cromie
Good Cakes and Bakes’deki vitrindeki bazı favoriler. Kredi… The New York Times için Elaine Cromie
Bu infüzyon, pastanenin mutfağının genişletilmesini finanse ederek, onun paket servis menüsünü büyütmesini ve postayla sipariş edilen pastalara yönelik artan talebi karşılamasını sağladı. Sonuç olarak, Bayan Anderson, işletmenin 2020’de 730.000 $ gelir elde ettiğini ve bu, bir önceki yıla göre yüzde 50’den daha iyi bir artış olduğunu söyledi. Geçen yılki alım 1.3 milyon dolardı.
Bayan Anderson’ın işini yeniden keşfetmesine yardımcı olan kaynakların çoğu, 2013’te Good Cakes ilk açıldığında ona yardım eden aynı kuruluşlar ağından geliyor.
Bu, Devita Davison’ın geri döndüğü yıldı. memleketi Detroit, Long Island’daki evi Sandy Kasırgası tarafından yıkıldıktan sonra. Bayan Davison’ın azınlıklara ait yeni kurulan şirketlere ticari, yasal ve teknik yardım sağlamak için oluşturduğu kar amacı gütmeyen grup FoodLab Detroit aracılığıyla, kalıcı ırk eşitsizliklerini ele almak için daha kapsayıcı bir yerel gıda ekonomisi inşa etmek için önde gelen bir ses haline geldi.
Bayan Davison, bir kilisenin ticari mutfağının kullanımını ayarlayarak, fırını için Bayan Anderson’a erken destek verdi. Michigan Üniversitesi’nden MBA derecesi olan Bayan Anderson’ı, nüfusun yüzde 78’inin Siyah veya Afrika kökenli Amerikalı olduğu bir şehirde borç verenler ve geliştiriciler tarafından görmezden gelinen Siyah yeteneğin bir örneği olarak görüyor. 2020 nüfus sayımı.
Devita Davison, Long Island’daki evini Sandy Kasırgası’na kaptırdıktan sonra memleketi Detroit’e geri döndü. FoodLab Detroit’i “yoksulluk ve beyaz kaçışın bir sonucu olarak oyulmuş” bir şehirdeki eşitsizlikleri ele almak için kurdu. Kredi… The New York Times için Brittany Greeson
Bayan Anderson’a, aynı zamanda Moda Bulvarı olarak da bilinen, tarihsel olarak Siyah bir mahallenin omurgası olan Livernois Bulvarı’ndaki ekonomik canlanmayı katalize etmeye yardım ettiği için teşekkür ediyor.
52 yaşındaki Bayan Davison, “Detroit, yoksulluk ve beyaz uçuşun bir sonucu olarak içini boşalttı” dedi.
Ancak şehrin düşüşü, tıpkı Covid’in başka yerlerde olduğu gibi, “ sermaye akışını bozmak, böylece sadece cisgender beyaz erkeklere benzeyen insanlara gitmez” dedi. “Siyah ve kahverengi mahallelerimizin vitrinlerinde kimin bulunacağını belirleyebiliriz.”
Son 20 yılda açılacak olan etkili restoranların kısa bir geçmişi, bir mahallenin yeniden canlanmasıyla bağlantılı birçok restoranı içerir – Corktown’daki Slows Bar BQ, Eastern Market’teki Supino Pizzeria ve Selden Standard ve Chartreuse Kitchen gibi yerler & Midtown’da Kokteyller.
Tüm bu mahalleler Detroit’in 7,2 mil karelik alanı içindedir ve hepsi beyaz adamlara aittir. West Village’daki bir fırın olan Sister Pie ve Livernois’teki Good Cakes ve Kuzzo’nun Chicken & Waffles’ı gibi, şehir merkezinin dışında benzer şekilde etkili Siyah veya kadınlara ait işletmelerin ortaya çıkması, 2000’lerde ve erken dönemlerde Detroit’e akan paranın tanınmasını takip etti. 2010’lar, şehir merkezinin dışındaki marjinal topluluklara fayda sağlamadı.
Yazar, sanatçı ve şef Tunde Wey tarafından Bloomberg CityLab için 2017’de yayınlanan “Detroit’in Mutfak Sahnesinin Badanası”, Siyah nüfusun şehrin ekonomik canlanmasından dışlanmasına ilişkin öfkeyi ele geçirdi.
Lashawna Manigault bunu düzeltmeye çalışan insanlardan biridir. Bayan Manigault, bir şehir ajansı olan Detroit Economic Growth Corporation’a Ocak 2020’de, Detroit’in Livernois Bulvarı da dahil olmak üzere çoğunlukla Siyahi bir kesimdeki küçük işletmelere yardım sağlamak için katıldı.
Moda Bulvarı olarak da bilinen Livernois Bulvarı, Detroit’te tarihsel olarak Siyah bir mahallenin omurgasıdır. Kredi… The New York Times için Elaine Cromie
“Afrikalı Amerikalıların tipik olarak marjinal topluluklarda yaşadıklarını ve bu nedenle eşitsizliklerin devam ettiğini anlıyoruz” dedi, şu anda Growth Corporation’da küçük işletme cazibesi ve elde tutma müdürü olan 48 yaşındaki Bayan Manigault. “Niyetimiz ticari koridorlarımızı yeniden inşa ederek bu mahalleleri yeniden inşa etmek.”
Paul Jones, Ms. Manigault’unki gibi topluluk oluşturma projelerini destekleyen ve tamamı Güneydoğu Michigan’daki küçük işletme gelişimine odaklanan bir hayırseverlik olan New Economy Initiative tarafından finanse edilen, kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Invest Detroit’in direktörüdür. Geçen baharda organizasyon, pandeminin küçük işletmelerin elde ettiği kazanımları tehdit ettiği endişeleri arasında, özellikle de ev hacizlerinin birçok ailenin nesiller boyu servet aktarma fırsatını ortadan kaldırdığı mahallelerde bu çabayı desteklemek için 20 milyon dolarlık bir fon oluşturdu.
45 yaşındaki Bay Jones, “Hedef, bu fonlar aracılığıyla, yarısı beyaz olmayanların sahip olduğu 12.000 işletmeye yardım etmemizdir” dedi. restoranlarımızın ve istihdam sağlayıcılarımızın ortadan kaybolmadığından emin olmak için bir ekosistem olarak birlikte çalışıyoruz” dedi.
Detroit’in göçmen topluluklarında daha fazla ticari başarıyı teşvik etmeye yönelik yerel çaba, Hamissi Mamba ve Nadia Nijimbere’nin geçen yıl Baobab Fare’yi açmasına yardımcı oldu. Evli çiftin yerli Burundi’sinin yemeklerinde uzmanlaşmış restoran, New Center semtinde, Batı Afrika-Karayip restoranı YumVillage ile aynı blokta.
Baobab Fare ve YumVillage – Doğu Pazarı’nda FoodLab’dan erken yardım alan bir fırın olan Warda Patisserie ve Corktown’daki bir gıda pazarı ve kafe olan Folk Detroit gibi işletmeler – bir dizi yeni Black- , şimdi şehir merkezinde gelişen göçmen veya kadınlara ait işletmeler.
Şehir merkezindeki bir Burundian restoranı olan Baobab Fare, yemek yiyenler ve eleştirmenlerden büyük ilgi gördü. Kredi… The New York Times için Elaine Cromie
Restoranın sahipleri Hamissi Mamba ve Nadia Nijimbere, Detroit’e Burundi’den geldi ve kısmen şehrin mültecilere sunduğu hizmetlerden etkilendi. Kredi… The New York Times için Elaine Cromie
Good Cakes’teki Bayan Anderson gibi 41 yaşındaki Bay Mamba, şık restoranı için para toplamak için yerel topluluk geliştirme hibelerini kullandı. Bay Mamba, göçmen restoranlarının sermayesi genellikle yetersiz olduğundan, birkaç müteahhitin projesini onlara ödemeyeceğinden korktuğu için reddettiğini söyledi.
Ancak Baobab, müşteriler ve eleştirmenler arasında bir hit oldu. “Geçen yıl inanılmaz bir yıldı” dedi. “Kız kardeşim kim olduğumuzu bilmeden bile insanların bizi nasıl kucakladığını gördü. Bana ‘Mamba, Detroit’i terk etme’ dedi.”
Yerel hibe parasından tam olarak kaç işletmenin yararlandığı belli değil. Ancak Bay Mamba gibi girişimcilerin, bölgeye taşınan ve nihayetinde onları mahallelerinden dışarı çıkaran iyi topuklu müşterileri çekerek kendi başarılarının kurbanı olabileceğinden korkuluyor.
Yükselen emlak fiyatları endişe kaynağı olmaya devam ediyor. O zamanlar Detroit Free Press’in restoran eleştirmeni olan Mark Kurlyandchik, 2018’de yaptığı sert bir incelemede, lüks bir apartmandaki bir restoranda akşam yemeğinin “uzun zamandır Detroiter’in soylulaştırma kabusu gerçek zamanlı oynanıyor” gibi hissettiğini yazdı.
“Birisi ‘Hey, belki de açılan her işletmeye amigoluk yapmamalıyız’ demezse, Detroit yemek ortamının geleceği çok vanilyalı olacak gibi görünüyordu” diye hatırladı Bay Kurlyandchik , şu anda şeflere ve yemek profesyonellerine fikirleri test etmeleri için açılır alan ve destek sağlayan bir işletme olan Frame’in direktörüdür. “Sömürücü ekonomik uygulamalar hakkında yapılması gereken gerçek bir konuşma var.”
Yeni bir tadım menüsü restoranı olan Freya’nın çalışanları. Soldan, genel müdür Thor Jones; Ben Robinson, pasta şefi; Doug Hewitt, ortak sahibi; Phoebe Zimmerman, mutfak şefi; Sandy Levine, ortak sahibi; ve Catherine Kurth, içecek direktörü ve şarap garsonu. Kredi… The New York Times için Elaine Cromie
Yerliler, Detroit’lilerin her gelişmenin daha iyiye yönelik olmadığına dair zorlukla kazanılmış farkındalıklarının örnekleri olarak Bay Kurlyandchik ve Bay Wey’in makalelerine işaret ediyor. Kârdan daha fazlası tarafından yönlendirilme dürtüsü, Doug Hewitt ile birlikte Chartreuse ve Freya’nın geçen sonbaharda açılan Sandy Levine gibi zaten başarılı restorancıların hırslarını bilgilendiriyor.
Ocak ayında, FoodLab Detroit’ten Bay Levine ve Bayan Davison, şehrin kentsel bahçeleri, kare kesimli pizzaları ve örnek Orta Doğu mutfağı hakkında hikayeler paylaştılar. Freya’nın mutfağının şefi Phoebe Zimmerman tarafından hazırlanan çok çeşitli bir yemekte. 2020’de Bay Levine, Bayan Davison’ın sözleriyle “restoran endüstrisini daha sürdürülebilir ve adil bir endüstriye dönüştürmek” için birbirini desteklemekle görevli bir FoodLab bursiyeri sınıfındaydı.
Freya’nın genel müdürü Thor Jones, bu ay başlattığı Full Hands In, Full Hands Out ile bu amacı ilerletmeye çalışıyor.
“Detroit, bu noktada, konukseverlikte Siyah mükemmelliğine sahip olabilir veya restoranlardaki insanların şehirde yaşayan insanlara benzemediği diğer yöne gidebilir” dedi. Jones, 34. “Amaç, daha fazla Siyahi sahiplenmeye yol açacağını düşündüğüm, daha fazla Siyahi konukseverlik katılımı yaratmaktır.”
Detroit’in aktivist yemek topluluğu restoranların çok ötesine uzanıyor ve Harriette Brown’ın da bildiği gibi, eşitsizlikle mücadele etmek için tasarlanan stratejiler genellikle kusurlu.
Bir şef, bakan ve 10 çocuk annesi Bayan Brown, 59, Black Bottom’da büyüdü, Siyahların sahip olduğu işletmeler ve kültür, daha sonra kentsel yenileme projeleriyle tehdit edildi. “Çatal bakımının nasıl sağlanacağını” burada öğrendiğini söyledi.
Profesyonel olarak Chef Bee olarak bilinen Harriette Brown, Şubat ayında bir vegan yiyecek pop-up’ı hazırlıyor. Kredi… The New York Times için Elaine Cromie
Profesyonel olarak Chef Bee olarak bilinen Bayan Brown, dezavantajlı Detroitlilere ücretsiz yiyecek getirmek için Sisters on a Roll’u kurdu. Geçen Mayıs ayında, kendisine küçük restoranlar ve barlar için Covid yardımı sağlayan 28,6 milyar dolarlık bir federal program olan Restaurant Revitalization Fund’dan hibe parası alacağı konusunda e-posta ile bilgilendirildi.
Daha sonra, beyaz işletme sahipleri, fonun ırksal azınlıklara ve kadınlara yönelik hibelere öncelik verme politikasına karşı başarılı bir şekilde dava açtıktan sonra, onayın iptal edildiği söylendi. Bayan Brown, “Sorun şu ki, işim için parayı zaten bir kamyona harcamıştım” dedi.
Batı Detroit’teki bir Roma Katolik kilisesi olan St. çalışanlar ve komşular.
Bayan Brown, kamyonunun borcunu ödemek için hâlâ parayı toplamaya çalışıyor, ancak yılmadı.
“Nasıl olursa olsun insanları doyuracağım” dedi. “Bu sadaka değil. Dayanışmadır.”
Takip edin NYT Food Twitter’da ve NYT Cooking on Instagram , Facebook , YouTube ve Pinterest . NYT Cooking’den tarif önerileri, pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile düzenli güncellemeler alın .