Orada Fransız şarkıcı Francoise Hardy“Tous les garçons et les filles” (1962) adlı şarkısıyla tüm dünyada gençlerin ergenlik rahatsızlıklarının sembolü haline gelen pop kültürünün ikonu yéyé idol, Uzun bir hastalıktan sonra 11 Haziran Salı günü Paris'te 80 yaşında öldü. 2004 yılında kendisine lenfoma teşhisi konuldu. Haziran 2019'da kanser hastası olduğunu açıkladı ve geçen Mart ayında “bir daha asla şarkı söyleyemeyeceğini” duyurdu. Fransa'da aylardır konuşulan tek şey onun hastalığı ve bunu sona erdirme arzusunun kamuoyu önünde dile getirilmesiydi. Ölümünün duyurusu, şarkıcı ve aktör Jacques Dutronc'la 1967'den 1988'e kadar süren ilişkiden doğan oğlu Thomas Dutronc tarafından sosyal ağlarda yapıldı. “Maman est partie…” diye yazdı oğlu. Pek çok yapımda annesine eşlik eden müzisyen, ona on üç küçük kırmızı kalp ve annesiyle birlikte küçük bir çocuk halini gösteren bir fotoğraf ekledi.
17 Ocak 1944'te Paris'te doğduFrançoise Hardy ilk çıkışını 1960 yılında henüz 16 yaşındayken yaptı1962'de “Salut les copains” adlı televizyon programıyla başlatıldı ve şarkısı “Bütün erkekler ve kızlar“: ilk 45'i yalnızca Fransa'da hızla iki milyon kopya sattı ve İtalya da dahil olmak üzere tüm Avrupa'da büyük başarı elde etti (“Benim yaşımdakiler” başlığıyla çevrilerek listelere Hardy ve Catherine Spaak tarafından getirildi) O zamandan bu yana, büyük ölçüde kendisi tarafından yazılan, melankoliye ses veren, anlaşılması zor ve ruhani sesiyle gençlerin yaşamına göndermelerle dolu bir dizi şarkı sayesinde yurt içinde ve yurt dışında büyük popülerlik kazanmaya başladı.
1963 yılında Hardy, “L'amour s'en va” adlı şarkıyla Eurovision Şarkı Yarışması'na katılmış ve beşinci olmuştur. O zamandan beri sık sık İngilizce, İtalyanca, İspanyolca ve Almanca şarkı söyledi. İtalya'da 1963'te “È all'amore che pensiero”, “L'età dell'amore” ve “L'amore va” şarkılarıyla “Quelli della mia age” cover'ıyla büyük başarı elde etti.. 1966'da Sanremo Festivali'ne Edoardo Vianello ile birlikte söylediği “Parlami di te” şarkısıyla katıldı. Şarkıları arasında Adriano Celentano'nun “Ilfriend della via Gluck” şarkısının cover'ı olan “La Maison où j'ai grandi” de var. 1967'de Antoine'a ait 6 şarkı ve Françoise Hardy'ye ait 6 şarkıdan oluşan “Antoine & Françoise” derlemesi yayınlandı. 1968'de, yine İtalyanca olarak “Il pretesto” adıyla söylenen “Comment te dire adieu” (sözleri Serge Gainsbourg'a ait) ile büyük kayıt başarılarından birine daha ulaştı.
1970'lerin başlarından başlayarak bazı dönemler unutulmasına rağmen, Fransız şarkıcı hiçbir zaman sahneden kaybolmadı ve plak yapmaya ve performans sergilemeye devam etti.
Ancak popülaritesinin yıldızı sonsuza kadar altmışlı yıllara bağlı kalacak. Yirmi yaşındaki Françoise Hardy Fransa'da ve yurtdışında milyonlarca genç kadın için bir simge. Retro görünümü onun için bir ilham kaynağıydı: Mini etek ve beyaz çizmeler giyerek, kendisine giderek daha fazla makale ayrılan dergilerin kapaklarında mütevazı bir şekilde saçaklarının arkasına saklandı. VE büyük modacıların sempatisini kazandıÖrneğin Balenciaga'nın tasarımcısı Nicolas Ghesquière'in kreasyonlarını etkilemek ve sahnede André Courréges veya Emmanuelle Khanh tarafından açıkça tasarlanan kıyafetlerle giyinmek. Yves Saint-Laurent ona bir gece ceketi dikti; Paco Rabanne metalik bir tulumu tercih etti ve ardından altın plakalardan oluşan ve pırlantalarla süslenmiş bir mini elbise izledi.
1960'larda Hardy, şarkı söyleme başarısının ardından oyunculuk kariyerine de girişti.Roger Vadim'in “İsveç'teki Kale” (1963) filmlerinde, Clive Donner'ın “Ciao Pussycat” (1965) filmlerinde, Enzo Trapani'nin “High Press” (1965) müzikalinde, “Showdown for a Piece of 90″ filmlerinde rol aldı. ” (1966), Jean-Daniel Pollet, Jean-Luc Godard'ın “Erkek ve Kadın” (1966), yine José Luis Merino'nun “Bir Avuç Şarkı” (1966) müzikalinde, “Grand Prix” (1966) ) John Frankenheimer tarafından. Hardy ayrıca Enzo Trapani'nin “Chez Vous” (1967), Caterina Caselli ve Giorgio Gaber'in sunuculuğunu yaptığı “Diamoci del tu” (1967) ve Vittorio Hello'yla birlikte “Pistaaa!!! (1969)” dahil olmak üzere birçok Rai televizyon programında yer aldı. (ile Paolo Martini)
17 Ocak 1944'te Paris'te doğduFrançoise Hardy ilk çıkışını 1960 yılında henüz 16 yaşındayken yaptı1962'de “Salut les copains” adlı televizyon programıyla başlatıldı ve şarkısı “Bütün erkekler ve kızlar“: ilk 45'i yalnızca Fransa'da hızla iki milyon kopya sattı ve İtalya da dahil olmak üzere tüm Avrupa'da büyük başarı elde etti (“Benim yaşımdakiler” başlığıyla çevrilerek listelere Hardy ve Catherine Spaak tarafından getirildi) O zamandan bu yana, büyük ölçüde kendisi tarafından yazılan, melankoliye ses veren, anlaşılması zor ve ruhani sesiyle gençlerin yaşamına göndermelerle dolu bir dizi şarkı sayesinde yurt içinde ve yurt dışında büyük popülerlik kazanmaya başladı.
1963 yılında Hardy, “L'amour s'en va” adlı şarkıyla Eurovision Şarkı Yarışması'na katılmış ve beşinci olmuştur. O zamandan beri sık sık İngilizce, İtalyanca, İspanyolca ve Almanca şarkı söyledi. İtalya'da 1963'te “È all'amore che pensiero”, “L'età dell'amore” ve “L'amore va” şarkılarıyla “Quelli della mia age” cover'ıyla büyük başarı elde etti.. 1966'da Sanremo Festivali'ne Edoardo Vianello ile birlikte söylediği “Parlami di te” şarkısıyla katıldı. Şarkıları arasında Adriano Celentano'nun “Ilfriend della via Gluck” şarkısının cover'ı olan “La Maison où j'ai grandi” de var. 1967'de Antoine'a ait 6 şarkı ve Françoise Hardy'ye ait 6 şarkıdan oluşan “Antoine & Françoise” derlemesi yayınlandı. 1968'de, yine İtalyanca olarak “Il pretesto” adıyla söylenen “Comment te dire adieu” (sözleri Serge Gainsbourg'a ait) ile büyük kayıt başarılarından birine daha ulaştı.
1970'lerin başlarından başlayarak bazı dönemler unutulmasına rağmen, Fransız şarkıcı hiçbir zaman sahneden kaybolmadı ve plak yapmaya ve performans sergilemeye devam etti.
Ancak popülaritesinin yıldızı sonsuza kadar altmışlı yıllara bağlı kalacak. Yirmi yaşındaki Françoise Hardy Fransa'da ve yurtdışında milyonlarca genç kadın için bir simge. Retro görünümü onun için bir ilham kaynağıydı: Mini etek ve beyaz çizmeler giyerek, kendisine giderek daha fazla makale ayrılan dergilerin kapaklarında mütevazı bir şekilde saçaklarının arkasına saklandı. VE büyük modacıların sempatisini kazandıÖrneğin Balenciaga'nın tasarımcısı Nicolas Ghesquière'in kreasyonlarını etkilemek ve sahnede André Courréges veya Emmanuelle Khanh tarafından açıkça tasarlanan kıyafetlerle giyinmek. Yves Saint-Laurent ona bir gece ceketi dikti; Paco Rabanne metalik bir tulumu tercih etti ve ardından altın plakalardan oluşan ve pırlantalarla süslenmiş bir mini elbise izledi.
1960'larda Hardy, şarkı söyleme başarısının ardından oyunculuk kariyerine de girişti.Roger Vadim'in “İsveç'teki Kale” (1963) filmlerinde, Clive Donner'ın “Ciao Pussycat” (1965) filmlerinde, Enzo Trapani'nin “High Press” (1965) müzikalinde, “Showdown for a Piece of 90″ filmlerinde rol aldı. ” (1966), Jean-Daniel Pollet, Jean-Luc Godard'ın “Erkek ve Kadın” (1966), yine José Luis Merino'nun “Bir Avuç Şarkı” (1966) müzikalinde, “Grand Prix” (1966) ) John Frankenheimer tarafından. Hardy ayrıca Enzo Trapani'nin “Chez Vous” (1967), Caterina Caselli ve Giorgio Gaber'in sunuculuğunu yaptığı “Diamoci del tu” (1967) ve Vittorio Hello'yla birlikte “Pistaaa!!! (1969)” dahil olmak üzere birçok Rai televizyon programında yer aldı. (ile Paolo Martini)